منشا اصلی آب زیرزمینی بارش است. آب باران ممکن است مستقیما به زمین نفوذ کند یا آنکه ابتدا به صورت رودخانه جریان یافته ، یا بهصورت آب ساکن و دریاچه درآمده و بعد به تدریج وارد زمین شود.
قسمتی از آبهای زیرزمینی بر اثر ذوب برف و یخ موجود در سطح و نفوذ طبیعی آب حاصل به داخل زمین تامین میشود. به کلیه آبهای فوق اصطلاحا «آب جوی» گفته میشود.قسمتی از آب زیرزمینی که از زمان تشکیل رسوبات در آنها به تله افتادهاند «آب محبوس» یا «آب فسیل» نامیده میشود. بخش ناچیزی از آبهای زیرزمینی نیز ممکن است بر اثر فرآیندهای درونی و از ماگمای در حال سردشدن حاصل شده باشد. این آبها چون برای اول بار وارد چرخه طبیعی آب میشود «آب جوان» نام دارند.
محل استقرار آب زیرزمینی آب جوی پس از ورود به زمین ، فضاها و منافذ موجود در خاک را اشغال میکند. منافذ موجود در خاک اغلب کوچک و در ارتباط با هماند. در سنگها ، درزها و شکستگیهایی وجود دارد که فضاهای لازم را برای آب زیرزمینی بهوجود میآورد. گاهی در بعضی از سنگها فضاهای خالی بزرگی یافت می شود. در پارهای از سنگها منافذ سنگ ممکن است باهم ارتباط نداشته باشند و در نتیجه آب در درون سنگ قادر به حرکت نباشد
قسمتی از آبهای زیرزمینی بر اثر ذوب برف و یخ موجود در سطح و نفوذ طبیعی آب حاصل به داخل زمین تامین میشود. به کلیه آبهای فوق اصطلاحا «آب جوی» گفته میشود.قسمتی از آب زیرزمینی که از زمان تشکیل رسوبات در آنها به تله افتادهاند «آب محبوس» یا «آب فسیل» نامیده میشود. بخش ناچیزی از آبهای زیرزمینی نیز ممکن است بر اثر فرآیندهای درونی و از ماگمای در حال سردشدن حاصل شده باشد. این آبها چون برای اول بار وارد چرخه طبیعی آب میشود «آب جوان» نام دارند.
محل استقرار آب زیرزمینی آب جوی پس از ورود به زمین ، فضاها و منافذ موجود در خاک را اشغال میکند. منافذ موجود در خاک اغلب کوچک و در ارتباط با هماند. در سنگها ، درزها و شکستگیهایی وجود دارد که فضاهای لازم را برای آب زیرزمینی بهوجود میآورد. گاهی در بعضی از سنگها فضاهای خالی بزرگی یافت می شود. در پارهای از سنگها منافذ سنگ ممکن است باهم ارتباط نداشته باشند و در نتیجه آب در درون سنگ قادر به حرکت نباشد