سد قوسی یك پوسته فضایی است كه در پلان دارای انحنا بوده و بار را به تكیه گاهها و فوندانسیون منتقل می نماید. معمولا قسمت اعظم بارهای ناشی از آب به صورت افقی به تكیه گاهای كناری سد نتقل می گردند كه این امر ناشی از عملكرد قوس می باشد. مابقی بار بوسیله عملكرد كنسول ( نظیر سدهای وزنی) به فوندانسیون كف منتقل می گردد. بنابراین رفتار این نوع سدها اندركنشی از رفتار قوسی نوارهای افقی و رفتار طره ای نوارهای قائم می باشد. تنشهای داخلی سد قوسی به دو دسته تنشهای عمود بر مقطع قائم شعااعی سد ( بعبارتی تنشهای قوسی) و تنشهای عمود بر مقطع افقی سد ( تنشهای طره ای) تقسیم می گردند. با تغییر نرمی و سختی فوندانسیون و جداره میزان باربری عملكرد قوسی و كنسولی تغییر می نمایند. در نتیجه این تغییرات در سختی و نرمی جداره ها و فوندانسیون محل تشكیل تنشهای كششی و در نتیجه ترك در سدهای قوسی تغییر می نماید و با توجه به اینكه در سدها نباید هیچگونه تنشهای كششی ( كه نتیجه آن ترك در سد می باشد) بوجود آید لذا دانستن عملكرد سد در برابر وضعیت مختلف تكیه گاهی بسیار مهم می باشد.